به بهانه فوت فروغ

                                  25 بهمن سالگرد فوت فروغ

  آنانکه او را از نزدیک می‌شناختند می‌گویند:

یک انسان والا بود و صادق و صمیمی ‌و مهربان. روشن بینی عجیبی داشت که از حقیقت سرچشمه گرفته بود. حالتی داشت چون قدیسین: آمیخته ای از صفا و راستی و معصومیت
یکی از دوستانش می‌گفت فروغ هر آنچه را که در آن اثری از نجابت بود تپه را، حرکت ابر را، آدم در حال آدمیت یا در معصومیت، شبنم را  دوست می‌داشت و احترام می‌گذاشت

ادامه مطلبم واسه این که زنای ایرانی به خودشون افتخارکنن وبه گفته فاطیماجون بیشترباشخصیت فروغ اشنابشن

آشنایی با ابراهیم گلستان نویسنده و فیلمساز سرشناس ایرانی و همکاری با او، موجب تغییر فضای اجتماعی و درنتیجه تحول فکری و ادبی در فروغ شد مجموعه تولدی دیگر را با تیراژ بالای سه هزار نسخه توسط انتشارات مروارید منتشر کرد.

افتخاری بزرگ بود برای یک زن ایرانی. لیکن فروغ در جستجوی افتخارات رسمی ‌نبود و خود در مصاحبه‌ای در باره‌ی این جایزه گفت:

( این جایزه برایم بی تفاوت بود. من لذتی را که باید می‌بردم از کار برده بودم. ممکن است یک عروسک هم به من بدهند. عروسک چه معنی دارد؟ جایزه هم عروسک است)

فروغ زبان ایتالیایی و آلمانی را طی اقامت چند ماهه‌ی خود در اولین سفرش به این دو کشور که در سال ۱۳۳۶ بود، فرا گرفته بود و این دو زبان را به خوبی حرف میزد. زبان فرانسه را هم به قدر احتیاج حرف میزد، ولی با مرتب زبان انگلیسی در چهار سال اخیر، این زبان را هم در حرف زدن و هم در نوشتن و ترجمه کردن، خوب فرا گرفته بود.

نمایشنامه ی (ژان مقدس) از (برنارد شاو) و سیاحتنامه‌ی (هنری میلر) در یونان به اسم (ستون سنگی ماروسی) را به فارسی ترجمه کرده بود که هنوز چاپ نشده. ترجمه‌ی (ژان مقدس) که شرح زندگی (ژاندارک) است، به این منظور بود که در سال آینده این نمایشنامه روی صحنه بیاید و خودش می‌خواست نقش (ژاندارک) را بازی کند.

در تابستان سال ۱۳۴۳ برگزیده‌ی اشعار او چاپ شد.

در سال ۱۳۴۴ سازمان یونسکو یه فیلم نیم ساعته از زندگی فروغ تهیه کرد. به پاس شعر و هنر او که اینک در یک سطح جهانی قرار گرفته بود. در همان سال برناردو برتولوچی یکی از کارگردانهای موج نو ایتالیا نیز به تهران آمد و یک فیلم یک ربع ساعت از زندگی فروغ ساخت.

در سال ۱۳۴۵ فروغ یکبار دیگر به ایتالیا سفر کرد و در دومین فستیوال فیلم (مولف) در شهر پذارو شرکت نمود. همین سال از کشور سوئد به او پیشنهاد کردند که به سوئد برود و در آنجا فیلم بسازد و فروغ این پیشنهاد را پذیرفت.

باز در همین سال از چهار کشور آلمان و سوئد و انگلستان و فرانسه به فروغ پیشنهاد شد که اجازه دهد اشعارش را ترجمه و چاپ کنند …. فروغ دیگر فقط مال ما نبود. جهانی او را می‌طلبید و احترام می‌گذاشت.

زندگی‌اش چنین بود …. پربار، پر ثمر و سرشار از تلاش و کوشش و کار و فراموش نکنیم که وقتی مرگ به سراغش آمد هنوز سی و دوسال بیشتر نداشت !!

مرگ من روزی فرا خواهد رسید

در بهاری روشن از امواج نور 

در زمستانی غبار آلود و دور  

یا خزانی خالی از فریاد و شور   

مرگ من روزی فرا خواهد رسید 

روزی از این تلخ و شیرین روزها

روز پوچی همچو روزان دگر 

سایه ای ز امروز ها ‚ دیروزها

دیدگانم همچو دالانهای تار 

گونه هایم همچو مرمرهای سرد 

ناگهان خوابی مرا خواهد ربود 

من تهی خواهم شد از فریاد درد

می خزند آرام روی دفترم 

دستهایم فارغ از افسون شعر 

یاد می آرم که در دستان من 

روزگاری شعله میزد خون شعر

خاک میخواند مرا هر دم به خویش 

می رسند از ره که در خاکم نهند

آه شاید عاشقانم نیمه شب

گل به روی گور غمناکم نهند 

بعد من ناگه به یکسو می روند 

پرده های تیره دنیای من

چشمهای ناشناسی می خزند

روی کاغذها و دفترهای من 

در اتاق کوچکم پا می نهد 

بعد من با یاد من بیگانه ای 

در بر آینه می ماند به جای 

تار مویی نقش دستی شانه ای 

می رهم از خویش و میمانم ز خویش 

هر چه بر جا مانده ویران می شود 

روح من چون بادبان قایقی 

در افقها دور و پنهان میشود 

می شتابند از پی هم بی شکیب 

روزها و هفته ها و ماهها 

چشم تو در انتظار نامه ای 

خیره میماند به چشم راهها 

لیک دیگر پیکر سرد مرا 

می فشارد خاک دامنگیر خاک

بی تو دور از ضربه های قلب تو 

قلب من میپوسد آنجا زیر خاک

بعد ها نام مرا باران و باد 

نرم میشویند از رخسار سنگ 

گور من گمنام می ماند به راه 

فارغ از افسانه های نام و ننگ